ฉันเกลียดการทำสิ่งใหม่ ๆ ที่ไม่ดี แต่รางวัลการเล่นสเก็ตก็ลดลง
คืนหนึ่งในเดือนมีนาคม 2019 เพื่อนของฉัน Angela โพสต์วิดีโอเกี่ยวกับโรลเลอร์สเก็ตของตัวเองบน Instagram เธอเป็นชาวออสเตรเลีย วิดีโอนี้จึงมีแดดจ้าและสดใส สภาพอากาศแบบที่ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอยู่ทุกที่เมื่อสิ้นสุดฤดูหนาวอันยาวนานและเยือกเย็นของบอสตัน ฉันเคยคิดจะซื้อโรลเลอร์สเกตอยู่แล้ว และแองเจล่าก็ดูสงบ มีความสุข และเท่ ฉันชื่นชมเธอเสมอ เธอเป็นคนที่ดูมีความสุขที่อยู่ที่นี่ มีชีวิตอยู่ในโลก และพร้อมที่จะยอมรับความสุขและประสบการณ์ใหม่ ๆ เสมอ ฉันอยากเป็นแบบนั้นมากกว่า
ฉันลังเลเพราะฉันรู้จักตัวเองดี และฉันรู้ว่าฉันมีงานอดิเรกที่ถูกทอดทิ้งอยู่ข้างหลังฉันเหมือนเศษขนมปังที่ติดตามมาไม่ดี ฉันเกลียดการเริ่มต้นสิ่งใหม่และดูดมัน ฉันไม่ได้ถ่อมตัวพอที่จะนั่งอยู่ในความรู้สึกไม่สบายในการทำอะไรไม่ดี ครั้งหนึ่งฉันเคยถูกสอนให้ถักนิตติ้ง แต่มีบางอย่างที่ไม่ติดและฉันก็เลยหยุดถักนิตติ้งที่ส่วนท้ายของทุกแถวไม่ได้และฉันก็เลยหยุดถักแทน
เมื่อปรากฎว่าทักษะใหม่ต้องใช้ความอดทนในการเรียนรู้ ไม่ใช่แค่ความคลั่งไคล้ในตอนแรก ฉันก็ผ่านมันไปได้ และเมื่อสิ่งอื่นเข้าตาฉัน ฉันสัญญากับตัวเองว่าฉันจะพยายาม ฉันจะฝึกฝน และในที่สุดฉันก็จะไปสู่ที่ที่อย่างน้อยฉันก็สนุกกับมันได้ แต่อย่างสม่ำเสมอ ฉันใช้เส้นด้ายใหม่ประมาณหนึ่งในสี่ของฉัน หรือกระดาษโอริกามิใหม่ของฉัน หรือสะเก็ดแว็กซ์ 10 ปอนด์ใหม่ของฉัน และไม่เคยสัมผัสมันอีกเลย
ตั้งแต่ฉันเริ่มฝันถึงโรลเลอร์สเกต ก่อนที่จะเห็นแองเจล่าร่อนไปมาอย่างสงบ อินสตาแกรมก็แสดงโฆษณารองเท้าสเก็ตให้ฉัน โฆษณาแยกความแตกต่างจากฟีดที่สนุกสนานและมีสีสันที่ฉันดูแลจากเพื่อนและเรื่องราวเกี่ยวกับสุนทรียศาสตร์ได้ยาก ซึ่งอาจทำให้ฉันอ่อนแอกว่าสำหรับพวกเขา สาวๆ สวมถุงเท้าสูงและรองเท้าสเก็ตสีน้าน สวมกางเกงยีนส์ขาสั้นและล้อสีชมพูสดใส เร่งความเร็วในฟีดของฉัน … บนทางเดินริมทะเลและบนถนนที่ทอดยาวและว่างเปล่า เมื่อถึงเวลาที่ฉันพร้อมที่จะซื้อรองเท้าสเก็ต ฉันมีแบรนด์อยู่ในใจสองสามแบรนด์และในที่สุดก็ขอคำแนะนำจากแองเจล่า ฉันเลือกราคาที่ถูกกว่าของทั้งสองที่เธอแนะนำ
รองเท้าสเก็ตที่ฉันต้องการมีราคาประมาณ 150 เหรียญพร้อมแผ่นรอง ตอนนั้นไม่ใช่จำนวนเงินที่ไร้สาระสำหรับฉัน แต่ฉันไม่ได้รับค่าตอบแทนที่ดีจากงานของฉัน และฉันก็ระมัดระวังอย่างมากกับการซื้อที่ไม่จำเป็น มันจะเป็นจำนวนเล็กน้อยสำหรับงานอดิเรกที่ถูกทอดทิ้งอื่น ถ้าฉันไม่ลงเอยด้วยการใช้รองเท้าสเก็ต ฉันรู้ว่าพวกเขาจะเปล่งประกายความอัปยศจากทุกที่ที่ฉันทิ้งมันไป เตือนฉันถึงเงินที่อาจจะเป็นดินเนอร์ดีๆ สักสองสามมื้อหรือเสื้อผ้าฤดูร้อนใหม่ๆ แทน อีกความพยายามที่น่าอายที่จะเป็นคนอื่น ฉันนั่งบนความคิดนี้สองสามสัปดาห์ในขณะที่ฤดูหนาวของบอสตันค่อยๆ คลี่คลายลง
ฉันต้องการที่จะโอเคกับการดูดสิ่งของต่างๆ เพราะฉันรู้ว่าการทำบางสิ่งแย่มากเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้เก่งได้ในที่สุด แต่มันก็รู้สึกยากเป็นพิเศษในตอนนั้น ฉันพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่ตึงเครียดและไม่ค่อยเหมาะสมทั้งในที่ทำงานและที่บ้านกับเพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งของฉัน ทุกวันฉันเปลี่ยนจากสถานการณ์ที่ไม่สบายใจหนึ่งไปสู่อีกสถานการณ์หนึ่ง และฉันก็มักจะอยู่ท่ามกลางผู้คนที่ไม่ได้คิดถึงฉันมากจริงๆ ฉันอายุ 20 กลางๆ และรู้สึกว่าตัวเองล้มเหลวอยู่ตลอดเวลา ความคิดที่จะเลือกทำชั่วในสิ่งอื่นๆ ในเวลาว่างดูเหมือนจะเข้าใจผิด ราวกับว่าฉันกำลังแลกกับการเห็นคุณค่าในตนเองครั้งสุดท้ายโดยไม่มีเหตุผลที่แท้จริง
เมื่อฉันเห็นแองเจลาทะยานผ่านแอ่งแสงแดดสดใสและมองอย่างสงบ มันรู้สึกเหมือนเป็นแรงผลักดันครั้งสุดท้ายของฉัน ฉันสั่งรองเท้าสเก็ตเมื่อปลายเดือนมีนาคม และรองเท้ามาในไม่กี่สัปดาห์ต่อมา ในกล่องแรดที่มีรูปสาวเท่สวมรองเท้าสเก็ต ฉายแสงเป็นคลื่นสี ฉันกลิ้งไปมาในอพาร์ตเมนต์เมื่อเพื่อนร่วมห้องไม่อยู่บ้าน แต่ฉันต้องรอเพื่อเริ่มฝึก เพราะบอสตันใช้เวลาในการเปลี่ยนจากฤดูหนาวเป็นอากาศที่อุ่นขึ้นโดยมีฝนตกชุกเป็นเวลานาน ฉันทำงานจนถึง 6 โมงเย็นและพระอาทิตย์ตกประมาณ 7 โมง ดังนั้นแม้ในวันที่มีแดดจัด โอกาสของฉันก็แคบลง ฉันตรวจสอบสภาพอากาศวันละหลายๆ ครั้ง โดยหวังเปล่าๆ ว่าตอนเย็นสีเทาจะหายไป
ในที่สุด เมื่อฉันได้ไปฝึกซ้อม ที่สนามบาสเก็ตบอลข้างสนามเด็กเล่นโดเฮอร์ตี้ ฉันรู้ทันทีว่าฉันตัดสินใจได้ดีแล้ว สิ่งที่ยอดเยี่ยมมากมายเกี่ยวกับโรลเลอร์สเก็ตคือมันค่อนข้างง่ายที่จะวางเท้าของคุณไว้ใต้ตัวคุณเพื่อเหินไปมาในวงกว้างและเร็ว ดังนั้นแม้ในวันแรกของฉัน ฉันก็สามารถขยับร่างกายของฉันด้วยรองเท้าใหม่เอี่ยมนี้ ทางแห่งความสุข การเล่นสเก็ตให้ความรู้สึกเหมือนเต้นรำหรือว่ายน้ำ เป็นการเคลื่อนไหวที่เป็นการฉลองอย่างแท้จริง
มันยากกว่ามากที่จะหัดหมุนตัว สลาลม หรือเล่นสเก็ตถอยหลัง และนั่นคือสิ่งที่ฉันต้องฝึกซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งในที่สุดสมอง ข้อเท้า และเข่าก็ตกลงกันได้ จริงๆ สิ่งแรกที่คุณเรียนรู้เมื่อคุณเริ่มเล่นโรลเลอร์สเกตคือการล้ม คุณเรียนรู้ที่จะลดก้นของคุณให้ต่ำเมื่อคุณรู้สึกไม่มั่นคง ดังนั้นหากคุณล้ม มันจะมาจากหมอบต่ำ แทนที่จะเป็นความสูงเต็มของคุณ มีแม้กระทั่งวิธีที่ถูกต้องในการลุกขึ้นหลังจากล้ม และคุณต้องเรียนรู้ด้วย ฉันดูวิดีโอ YouTube ของผู้หญิงที่มีต้นขาหนาและบอกฉันว่าล้มได้ ฉันจะล้มบ่อย และฉันต้องชินกับมัน พวกเขาบอกฉันให้มองหาที่ที่ฉันอยากไปเสมอ มีชุมชนโรลเลอร์สเก็ตที่น่าเหลือเชื่ออยู่หลายแห่ง และหวังว่าวันหนึ่งหลังเกิดโรคระบาด ฉันจะได้เรียนรู้จากพวกเขา แต่ในตอนแรก
อากาศดีขึ้น พระอาทิตย์อัสดงในเวลาต่อมา แทนที่จะกลัวที่จะกลับไปที่อพาร์ตเมนต์ของฉันหลังจากทำงานมาทั้งวัน ฉันกำลังรีบกลับบ้านเพื่อเอารองเท้าสเก็ตและฝึกซ้อมให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อฉันไปยิม ฉันใช้เวลาพิเศษในการออกกำลังกายกล้ามเนื้อน่อง น่อง และต้นขาด้านใน ฉันเริ่มชื่นชมร่างกายของฉันในสิ่งที่ทำได้ แทนที่จะวิพากษ์วิจารณ์ว่ารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไร ฉันเริ่มสังเกตเห็นทางเท้าใหม่ที่เรียบทั่วเมือง ฉันสร้างเพลย์ลิสต์ของเพลงที่จะเล่นสเก็ต เพลงที่ทำให้รู้สึกว่าขยับไม่ได้: Robyn, Charli XCX, Missy Elliot และ Abba
ฉันฝึกซ้อมบ่อยที่สุดในสนามบาสเก็ตบอลที่ Bunker Hill Street ซึ่งมีรถประจำทางวิ่งจาก North End ไปยัง Sullivan Square เป็นเส้นทางสัญจรที่พลุกพล่าน และฉันคิดว่าผู้คนคงเคยเห็นฉันล้มทับหลังนั่งรถบัสกลับบ้านทุกวัน สิ่งที่ดีคือฉันไม่สนใจ ฉันไม่ได้คิดว่าตัวเองดูงี่เง่าแค่ไหน เพราะฉันรู้สึกอัศจรรย์ใจ ถ้าสนามใดสนามหนึ่งถูกยึดครอง ผมไม่ลังเลเลยที่จะหยิบสนามว่างขึ้นมา เล่นสเก็ตและล้มลงข้างกลุ่มเด็กวัยรุ่น
ทุกครั้งที่ฉันล้มหรือล้มเหลวในการเล่นสเก็ตทำให้ฉันมุ่งมั่นที่จะทำต่อไป การล้มทำให้รู้สึกเป็นส่วนตัว และเมื่อฉันชนฝ่ามือหรือเข่า ฉันจะลุกขึ้นทันทีพร้อมกับ “ไอ้บ้า” แบบสดๆ การกำหนด. ฉันชอบรอยขีดข่วนบนรองเท้าสเก็ตของฉันและรอยถลอกที่หัวเข่าของฉันเพราะฉันล้มลงและล้มลงและฉันก็ดีขึ้น ฉันต้องล้มลงเรื่อยๆ เพื่อให้อาการดีขึ้น และฉันไปสนามบาสเก็ตบอลทุกวันด้วยความตื่นเต้นที่จะกินอึ
โรลเลอร์สเกตเตือนฉันว่าสิ่งที่ฉันทำได้คือฝึกฝน หลังจากใช้เวลาหลายชั่วโมงในการพยายามเรียนรู้วิธีหมุนตัว ทันใดนั้น การควบคุมการเคลื่อนไหวของนิ้วเท้าและพลิกตัวในเวลาที่เหมาะสมก็รู้สึกเหลือเชื่อ ราวกับว่าฉันเป็นนาฬิกาและอุปกรณ์ทั้งหมดก็มาบรรจบกันอย่างกะทันหันและเคลื่อนไหวตรงตามที่ตั้งใจไว้ ถึง. เป็นเรื่องง่าย วิเศษ “ฉันทำได้!” ฉันถูกขับเข้าไปข้างในในตอนท้ายของวันเพราะพระอาทิตย์ตกดินหรือเพราะว่าคนสี่คนของฉันเป็นตะคริว ไม่ใช่เพราะฉันรู้สึกพร้อมที่จะยอมแพ้
โรค Impostor เป็นไปไม่ได้ในโรลเลอร์สเกต: คุณสามารถทำอะไรก็ได้หรือทำไม่ได้ และถ้าคุณทำได้ คุณก็ไม่มีอะไรนอกจากตัวคุณเองและร่างกายที่จะขอบคุณ ฉันเล่นโรลเลอร์สเกตไม่เก่ง — บอกตามตรงว่าฉันยังเล่นไม่เก่งเลย มากกว่าหนึ่งปีต่อมา — แต่ฉันก็ยังสนุกกับการเล่นให้ดีขึ้น ตอนนี้ฉันอาศัยอยู่ในโคโลราโด ที่ซึ่งฉันแทบไม่ต้องรอแสงแดดเลย และฉันก็พบสวนสาธารณะที่มีสนามบาสเก็ตบอลร้างซึ่งมองออกไปทางเทือกเขาร็อกกี ทางเท้าเรียบมาก ฉันไม่รู้สึกว่าล้อของฉันกระแทกกับมันเลย ฉันล้มลงเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ต่อยซีเมนต์อย่างแท้จริงตอนที่ฉันร่อนลงพื้น และตอนนี้ฉันมีรอยฟกช้ำตรงข้อนิ้วเหมือนนักมวย ฉันขับรถกลับบ้านในหนึ่งชั่วโมงต่อมาโดยมีเลือดแห้งหยดลงมาที่หลังมือ มีความสุขมาก
