พลาสติกถูกแช่ในมหาสมุทรนอกเมือง Falmouth ประเทศอังกฤษเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ แต่ในช่วงเวลานั้นแผ่นชีวะบาง ๆ ซึ่งเป็นส่วนผสมของเมือกและจุลินทรีย์ได้พัฒนาบนพื้นผิวแล้ว Michiel Vos นักจุลชีววิทยาแห่งมหาวิทยาลัย Exeter ในอังกฤษ ได้ทำการทดสอบจมพลาสติก 5 ชนิด เขาและเพื่อนร่วมงานต้องการทราบว่าจุลินทรีย์จำนวนนับไม่ถ้วนที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทรจะสนใจวัสดุเหล่านี้
ความกังวลหลักของ Vos และเพื่อนร่วมงานคือแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค เพื่อให้เข้าใจถึงขอบเขตที่พลาสติกสามารถตกเป็นอาณานิคมของแบคทีเรียที่อาจถึงตายได้ นักวิทยาศาสตร์จึงฉีดตัวอ่อนมอดขี้ผึ้งด้วยไบโอฟิล์ม ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์ ตัวอ่อนตายไปสี่เปอร์เซ็นต์ แต่สี่สัปดาห์ต่อมา หลังจากที่ Vos และทีมของเขาปล่อยให้พลาสติกเคี่ยวในมหาสมุทรนานขึ้นเล็กน้อย พวกเขาทำการทดสอบซ้ำ ครั้งนี้ 65 เปอร์เซ็นต์ของมอดขี้ผึ้งตาย
นักวิทยาศาสตร์วิเคราะห์ไบโอฟิล์ม : พลาสติกถูกปกคลุมด้วยแบคทีเรีย รวมถึงบางชนิดที่รู้ว่าทำให้เราป่วย พวกเขาพบแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคซึ่งก่อให้เกิดการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ผิวหนัง และกระเพาะอาหาร โรคปอดบวม และโรคอื่นๆ ที่เลวร้ายไปกว่านั้น แบคทีเรียเหล่านี้ยังมียีนที่หลากหลายสำหรับการดื้อยาต้านจุลชีพ Vos กล่าวว่า “พลาสติกที่คุณพบในน้ำจะถูกแบคทีเรียจับกลุ่มอย่างรวดเร็ว รวมทั้งเชื้อโรคด้วย “และมันไม่สำคัญหรอกว่ามันจะเป็นพลาสติกอะไร”
ไม่ใช่แค่แบคทีเรียที่เกาะอยู่บนพลาสติก ไบโอฟิล์มบนพลาสติกในทะเลสามารถกักเก็บปรสิตไวรัสและสาหร่ายที่เป็นพิษได้ ด้วยมลพิษจากพลาสติกในทะเลที่แพร่หลายมาก นักวิทยาศาสตร์จึงกังวลว่าพลาสติกกำลังขนส่งเชื้อโรคของมนุษย์เหล่านี้ไปทั่วมหาสมุทร
แต่การที่พลาสติกมีประชากรก่อโรคมีความหนาแน่นมากพอที่จะทำให้เกิดอันตรายได้จริงหรือไม่ และการที่พวกมันพาพวกเขาไปยังพื้นที่ใหม่นั้นเป็นคำถามที่ตอบยาก
มีเหตุผลที่ดีที่จะเชื่อว่าพลาสติกมีการสะสมและแพร่กระจายเชื้อโรคไปทั่วโลก Linda Amaral-Zettler นักจุลชีววิทยาจากสถาบัน Royal Netherlands Institute for Sea Research ผู้ก่อตั้งคำว่าplastisphereสำหรับพลาสติกในระบบนิเวศน์ใหม่นี้ บอกว่าพลาสติกแตกต่างจากพื้นผิวแข็งอื่นๆ ที่มักพบในมหาสมุทร เช่น ท่อนซุง เปลือกหอย และ หิน—เพราะพลาสติกมีความทนทาน อายุยืน และส่วนมากจะลอยได้ “นั่นทำให้คล่องตัว” เธอกล่าว
พลาสติกสามารถเดินทางได้ไกล ตัวอย่างเช่น หลังจากแผ่นดินไหวและสึนามิในญี่ปุ่นในปี 2011 วัตถุของญี่ปุ่นที่สามารถระบุตัวตนได้จำนวนมากถูกพัดมาเกยฝั่งตะวันตกของทวีปอเมริกาเหนือ Amaral Zettler กล่าวว่าครอกนี้ “มีศักยภาพในการขนส่งสิ่งที่แนบมาด้วย”
งานห้องปฏิบัติการล่าสุดยังแสดงให้เห็นว่าปรสิตที่ก่อให้เกิดโรคบนบกบางชนิดสามารถอยู่รอดได้ในน้ำทะเลและติดเชื้อในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในทะเล Karen Shapiro ผู้เชี่ยวชาญด้านโรคติดเชื้อแห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เดวิส แสดงให้เห็นว่าปรสิตโปรโตซัวเหล่านี้ โดยเฉพาะToxoplasma gondii , Cryptosporidium parvumและGiardia entericaสามารถเกาะติดกับไมโครพลาสติกในน้ำทะเลได้ สิ่งนี้สามารถเปลี่ยนแปลงที่ใด เมื่อใด และอย่างไรที่ปรสิตเหล่านี้สะสมอยู่ในมหาสมุทร
“หากพวกเขาต้องนั่งรถบนพลาสติกที่อยู่ในท่อระบายน้ำเดียวกัน หรือในแม่น้ำ หรือการไหลบ่าของท่อระบายน้ำจากพายุ พวกเขาก็จะจบลงที่พลาสติกจบลง” ชาปิโรอธิบาย อาจอยู่ในหอยที่พื้นทะเลหรือลอยอยู่ในกระแสน้ำกลางมหาสมุทร
ขั้นตอนต่อไป ชาปิโรอธิบาย คือการมองหาความสัมพันธ์ที่คล้ายคลึงกันระหว่างปรสิตและพลาสติกนอกห้องปฏิบัติการ
มลพิษไมโครพลาสติกนั้นดูเหมือนจะเป็นแหล่งเพาะพันธุ์ของเชื้อโรค สำหรับ Vos ความกังวลในระยะยาวเช่นกัน – พลาสติกอาจส่งเสริมการแพร่กระจายของการดื้อยาปฏิชีวนะ แบคทีเรียสามารถแลกเปลี่ยนยีนได้ และเนื่องจากแบคทีเรียสัมผัสกันอย่างใกล้ชิดบนพื้นผิวของไมโครพลาสติกขนาดเล็ก ระดับการถ่ายโอนยีนในแนวนอนระหว่างพวกมันจึงสูง เขากล่าว พลาสติกยังสามารถทำให้แบคทีเรียสัมผัสใกล้ชิดกับยาฆ่าแมลงและสารมลพิษอื่นๆ ซึ่งยึดติดกับแผ่นชีวะได้เช่นกัน สิ่งนี้ส่งเสริมการพัฒนาการดื้อยาต้านจุลชีพ
Vos กล่าวว่า “เราไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มากนัก แต่มีวิธีการที่น่าสนใจที่แบคทีเรียสามารถสัมผัสกับการเลือกที่แข็งแกร่งขึ้น [สำหรับการดื้อต่อยาต้านจุลชีพ] บนพลาสติก แต่ยังมีโอกาสมากขึ้นในการแลกเปลี่ยนยีนที่สามารถให้การดื้อยาได้”
นอกจากจะก่อให้เกิดความเสี่ยงต่อสุขภาพของมนุษย์แล้ว เชื้อโรคที่เกิดจากพลาสติกยังสามารถคุกคามระบบนิเวศทางทะเลและห่วงโซ่อุปทานอาหารได้อีกด้วย Amaral-Zettler กล่าว ผู้คนนับล้านพึ่งพาอาหารทะเลเป็นแหล่งโปรตีน และมีเชื้อโรคมากมายที่แพร่ระบาดในปลาและหอยที่เรากิน อาจเป็นไปได้ Amaral-Zettler กล่าวสำหรับไมโครพลาสติกเพื่อแพร่กระจายโรคระหว่างการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและพื้นที่ประมงที่แตกต่างกัน
แม้ว่าเราจะไม่เข้าใจถึงความเสี่ยงทั้งหมด แต่การศึกษาเหล่านี้เป็นอีกข้อโต้แย้งที่ดีในการจำกัดมลภาวะพลาสติก Vos กล่าว “ไม่มีอะไรที่เป็นบวกเกี่ยวกับพลาสติกที่มีเชื้อโรคลอยอยู่รอบตัว”
